95-jarige boer stopt niet met maïs verbouwen: hij neemt zijn moestuin mee naar het bejaardentehuis
Een passie die een leven lang duurt, kan ons voor altijd vergezellen: dit is het geval van de man die, nu gepensioneerd, niet kan opgeven waar hij zich altijd aan heeft toegewijd: het land. Laten we wat meer over hem te weten komen.
Het verhaal van Bob, een 95-jarige boer die nu in een bejaardentehuis zit
KCRG-TV9/Youtube screenshot
Als we ons jarenlang met hart en ziel inzetten voor iets waar we om geven, is het praktisch onmogelijk om het op te geven. Je kunt je levensstijl veranderen, je gewoonten aanpassen, terwijl je toch je passies op alle mogelijke manieren nastreeft. Dit is wat de oudere man waar we het over gaan hebben ons leert: Bob Pflughaupt is een 95-jarige man uit Iowa, VS, die zijn hele leven heeft gewijd aan het verbouwen van maïs. En hij is niet van plan om ermee te stoppen. Hoewel zijn hoge leeftijd hem dwong te verhuizen naar een bejaardentehuis in Marion, Iowa, nam Bob zijn maïs mee en bleef het verbouwen in de kleine buitenruimte van de faciliteit. Een echte passie, die hij deelde met zijn medebewoners, door hen de geheimen en landbouwtechnieken te leren die hij had geleerd tijdens de vele jaren dat hij op het land werkte.
"Ik ben te jong om met pensioen te gaan", zei hij. "Ik heb nog wel wat jaren te gaan.” Bob groeide op op een boerderij met zijn ouders en vier zussen, twee ouder en twee jonger dan hij. Hier verbouwden ze maïs, hooi, sojabonen, haver, en fokten ze varkens, rundvee en pluimvee. Bob experimenteerde tijdens zijn activiteit als boer met enkele innovatieve oplossingen die hij creëerde: hij vond bijvoorbeeld een manier om twee tractoren aan elkaar te koppelen om de trekkracht te vergroten wanneer dat nodig was. “Destijds hadden we van alles om voor de boerderij te zorgen. We hadden ook een tuin en een boomgaard. Het enige waarvoor we naar het dorp gingen, was suiker en zout”, zegt hij. “En zo was het voor de meeste mensen. We hadden verse eieren, melk en geslachte varkens of runderen als vlees. We waren heel zelfvoorzienend.”
Op 95-jarige leeftijd blijft hij maïs verbouwen in het bejaardentehuis
KCRG-TV9/Youtube screenshot
Hoewel de oudere man nu in het bejaardenhuis woont, blijft hij zorgen voor zijn boerderij in Buchanan County, waar hij in 1950 met zijn vrouw naartoe verhuisde om te profiteren van de minder hoge belastingen. Nu is het huis verkocht, maar de landbouwgrond is nog steeds zijn eigendom. Zijn schoonzoon Dave vergezelt hem regelmatig om toezicht te houden op de oogst, waarvan een deel naar het bejaardentehuis is overgebracht zodat Bob zijn werk kan blijven uitvoeren. "We hebben acht maïszaden buiten zijn raam geplant en verzorgden het terwijl het groeide", zegt zijn dochter Jan. "De andere bewoners waren erg geïnteresseerd in wat er gebeurde. Velen wisten niet dat er een verschil was tussen zoete maïs dat ze eten en de maïs van de velden. We gebruikten het als een educatieve mogelijkheid.”
“Ik hoopte dat de maïsplanten hier net zo zouden groeien als die op de boerderij. Alles lijkt goed te gaan," zei Bob. "De maïs is nu zeker een stuk productiever dan toen ik mijn laatste oogst enkele jaren geleden plantte. Destijds bedroeg de recordoogst 50 bushel per hectare. We hebben nu half zoveel zaden geplant en ik had nooit gedacht dat we 200 bushels (de inhoudsmaat voor droog en nat in Groot-Brittannië) per hectare zouden zien. De landbouw blijft veranderen." 35 jaar lang hield het gezin de boerderij draaiende met de hulp van een parttime arbeider, maar toen Bob in 2016 een beroerte kreeg, besloot hij zijn boerderij over te dragen aan Bud en Dave Miller en toezicht te blijven houden op de oogst. "Ik heb nog een oogstjaar voor de boeg", zegt Bob, die een echte competitie voert met zijn medebewoners in het bejaardentehuis om te raden hoe groot zijn planten zullen worden. Wie zal er winnen?
