Soms zeggen we dat we moe zijn, maar in werkelijkheid zijn we verdrietig
Soms zijn er dagen waarop je je eeuwig moe voelt en alles teveel is, het lijkt zelfs of de dagen saai en zinloos zijn. We kunnen naar de dokter gaan om de fysieke oorzaak te zoeken, een gebrek aan vitamines of een ziekte, zonder iets bijzonders te ontdekken.
Dan begrijpen we dat het verdriet is: wanneer het ons overvalt, beschouwen we het feitelijk als iets pathologisch waarvan we onszelf zo snel mogelijk moeten bevrijden.
Toch zijn er geen medicijnen die het kunnen oplossen; zolang deze emotie zich in de loop van de tijd niet uitbreidt en ons leven belemmert, betekent verdriet - niet te verwarren met depressie - een kans om te groeien als mensen.
Onze emotionele toestand wordt geregeld door de hersenen: in het bijzonder is het de amygdala die ervoor zorgt dat we dit gevoel van inactiviteit en fysieke uitputting ervaren. Een daling van energie die een duidelijk doel heeft: het aanmoedigen van introspectie. In die gevallen suggereren de hersenen dat het tijd is om te stoppen en na te denken over bepaalde aspecten van ons leven, die we waarschijnlijk moeten veranderen.
Daarom is het essentieel om aandacht te schenken aan deze emotie, omdat het een onbehagen signaleert die, indien genegeerd, na verloop van tijd kan veranderen in een probleem waar veel moeilijker mee om te gaan en op te lossen is.
In plaats van het te misprijzen, heeft triestheid drie deugden die we moeten leren herkennen en accepteren: laten we eens kijken welke.
• 1. Het is een waarschuwing. Het verlies van energie, vermoeidheid en gebrek aan mentale middelen zijn slechts de symptomen van een ongemak dat betrekking heeft op de noodzaak om iets in ons leven te veranderen: we moeten begrijpen wat, erover nadenken.
• 2. Het is het resultaat van een weigering. Soms weigeren we, voor zover dat lukt, koppig om ernaar te luisteren, en niet om het feit te accepteren dat we iets moeten veranderen - een relatie, werk, enz.
• 3. Het is een instandhoudingsinstinct. Verdriet, door vermoeidheid, nodigt ons uit om een pauze te nemen, afstand te nemen van de dagelijkse drukte om te begrijpen wat er mis is met ons leven. Alleen door te reageren op dit signaal van het lichaam kunnen we ons zelfbeeld en onze mentale integriteit beschermen.
Verandering in het leven is onvermijdelijk en gezond: hoe eerder we het accepteren en leren de signalen ervan te herkennen, des te beter kunnen we van ons bestaan genieten.
