Zijn huis wordt geveild nadat hij zijn baan heeft verloren, maar zijn plaatsgenoten kopen het terug
Wanneer bepaalde leeftijdsdrempels worden overschreden, wordt het steeds moeilijker om jezelf te heroverwegen en jezelf te projecteren naar nieuwe ervaringen en activiteiten, vooral vanuit zakelijk oogpunt.
De situatie kan voor veel mensen die hun baan verliezen na de leeftijd van 50 jaar - en voor hun families - in feite heel moeilijk worden om vol te houden, zelfs zo erg dat ze in moeilijke omstandigheden terecht kunnen komen.
Dit is helaas gebeurd met een 56-jarige werknemer die in Tula woont, een dorp met 1500 inwoners in de provincie Sassari, in het noorden van Sardinië. De wanhoop en het ongemak van de man hebben echter plaatsgemaakt voor wat sereniteit, dankzij het mooie gebaar van zijn medeburgers. Laten we eens kijken wat er is gebeurd.
via L'Unione Sarda
Tomasino is de naam van de 56-jarige in kwestie, die precies heeft ervaren waar veel van zijn collega's bang voor zijn: je baan verliezen en bijgevolg niet langer in staat zijn om de hypotheek te betalen en het gezin te onderhouden.
Na de onmogelijkheid te hebben gecontroleerd om de maandelijkse vaste lasten te betalen, heeft de bank in feite besloten het onroerend goed in beslag te nemen en het vervolgens voor 27 duizend euro te veilen. De man kwam zo in een wel heel moeilijke situatie terecht, ook omdat hij niet alleen in het huis woonde, maar met zijn vrouw en twee kinderen.
Hij besloot daarom contact op te nemen met de sociale diensten van de gemeente Tula om zijn situatie uit te leggen en om hulp te vragen. Zoals vaak gebeurt in kleine plaatsen, verspreidt het nieuws razendsnel. Dus toen de inwoners van de Sardijnse stad eenmaal op de hoogte waren van wat Tomasino was overkomen, besloten ze een echte solidariteitswedstrijd op te zetten en stroopten ze ook zelf hun mouwen op.
Met immens altruïsme hebben burgers, verenigingen, commissies en parochies zich verenigd in een grote fondsenwerving, die uitstekende resultaten heeft opgeleverd. Dankzij de verkregen bijdragen, evenals aan doelbewuste liefdadigheidsloterijen, hadden de inwoners van Tulai het geld dat nodig was om het appartement van de arbeider op een veiling terug te kopen en het aan hem terug te geven.
De collectieve inzet was enorm, net als het grote bewustzijn dat het verhaal van Tomasino opwekte. In tijden waarin solidariteit en menselijkheid concepten zijn die te vaak worden vergeten of opzij worden gezet, is het mooi om te weten dat er nog steeds realiteiten zijn die zich kunnen verenigen ten behoeve van de minder bedeelden.
