Volgens een psycholoog kan angst een weerspiegeling zijn van een groter vermogen om de problemen van het leven op te lossen

door Janine

30 September 2020

Volgens recente schattingen van de Wereldgezondheidsorganisatie lijden minstens 260 miljoen mensen over de hele wereld aan angststoornissen. Een veel vaker voorkomende en frequente symptomatologie dan men zou denken, waarvan het niveau enorm wordt verhoogd door de hoeveelheid stress van het dagelijks leven. Om deze reden wordt angst maar al te vaak per ongeluk aangeduid als een simpele "opeenhoping van stress". Maar misschien is dat niet helemaal het geval.

via The Cut

Pikist

Volgens onderzoeken uitgevoerd door David Barlow, onderzoeker van de Boston University en van het Center For Anxiety And Related Disorders, zouden angst en alle stoornissen die eruit voortvloeien het antwoord kunnen zijn op verhoogde en nooit oppervlakkige intellectuele en cerebrale activiteit. Dat wil zeggen dat degenen die alledaagse moeilijkheden ondervinden door ze zorgvuldig te analyseren en uit te werken, meer aan angstaanvallen kunnen worden blootgesteld.

Volgens Barlow's mening treedt het angstsyndroom op bij individuen wanneer ze met een probleem worden geconfronteerd en de oplossing zoeken om het op te lossen, waardoor mechanismen worden geactiveerd die verband houden met de hersenactiviteit van het oplossen van problemen.

Pixnio

Een proefschrift, dat van Barlow, dat zou kunnen suggereren dat het psychologische syndroom dat verband houdt met angstaanvallen niet behandeld hoeft te worden met gerichte psychotherapie of het gebruik van specifieke psychofarmaca, maar het is een toestand van de geest en de hersenen waarmee men kan samenleven wetende hoe we het moeten beheren en accepteren in de "reflectie" -interpretatie van ons sterke vermogen om problemen te analyseren en te weten hoe we ermee om moeten gaan met extreme intelligentie en weinig oppervlakkigheid.

Een medische stelling die veel discussies losmaakt, maar die zou kunnen openen naar nieuwe methodologieën voor de acceptatie van dit syndroom door degenen die er elke dag onder lijden.