Een jongen adopteert een doof hondje en leert hem gebarentaal om te communiceren
Er is geen betere vriend voor de mens dan zijn hond. Maar men zou soms ook het tegenovergestelde kunnen zeggen: een hond zou geen betere vriend kunnen hebben dan de mens. Wanneer een relatie van genegenheid wordt gesmeden tussen een mens en een viervoeter, kan een gevoel van liefde en vertrouwen ontstaan dat verder gaat dan de eenvoudige concepten van liefde die we allemaal leren kennen. Ook de twee hoofdrolspelers van dit prachtige waargebeurde verhaal zijn de zoveelste getuigen van een vriendschap tussen mens en hond die voor altijd zal blijven bestaan.
Het verhaal dat we je willen vertellen begint met een pup met de naam Emerson; sinds zijn geboorte heeft hij altijd grote eenzaamheid en verdriet gekend als gevolg van doofheid en een zeldzame ziekte, het hondenparvovirus. Toen Emerson, samen met zijn broertjes, naar een opvangcentrum voor verlaten dieren werd gebracht, had hij alle hoop op geluk verloren.
Zijn broers werden geleidelijk geadopteerd, maar hij niet, totdat Nick, een Amerikaanse jongen die de foto van Emerson op de Facebook-pagina van de opvang had gezien, besloot hem onmiddellijk te adopteren.
Zodra Nick voet in de opvang zette, voelde hij onmiddellijk een zeer sterke band met de kleine en ongelukkige Emerson. De pup heeft, na een tijdje en met de blijvende genegenheid van de jongen, gebarentaal geleerd om met zijn baasje te communiceren; bijvoorbeeld, wanneer Nick het "S" -teken maakt, weet de hond dat hij moet zitten, terwijl het rechte lijnteken "liggen" betekent!
De sterke vriendschap tussen Nick en Emerson wordt bewezen door een Facebook-pagina die snel het web rondging, vol met foto's van het duo, wiens relatie van genegenheid en loyaliteit verder gaat dan elke algemene opvatting van de betekenis van "liefde". Wat een mooi verhaal, met een gelukkig einde!
