Het is een van de grootste Duitse Doggen ter wereld, maar hij is "bang" voor kleine hondjes: "Hij zou nog geen vlieg kwaad doen"
We zien vaak belachelijke taferelen: kleine honden die enorme honden uitdagen en ze vaak bang maken. Hoe is het mogelijk? Beseffen ze niet dat de grotere hond hen met slechts één poot kan verpletteren? Hoewel de tegenstander veel groter en misschien veel enger is, willen kleine honden altijd de grotere pesten. En juist van dit "pesten" is Thunder het slachtoffer, een Duitse Dog van meer dan 2 meter lang die bij het zien van een kleinere soortgenoot beschutting zoekt in de armen van zijn baasje…
via Mirror UK
Thunder is een 2 meter 15 lange Duitse dog die sinds acht jaar bij zijn eigenaren in Ontario, in Canada woont. Zelfs als pup was zijn grootte aanzienlijk, wat suggereerde hoe lang hij zou kunnen worden als hij volwassen was. Jenny Saccoccia en haar man Chris, de "ouders" van deze reus, waren zich terdege bewust van de toekomstige grootte van hun puppy maar besloten hem toch mee naar huis te nemen.
In de loop der jaren groeide de pup buiten alle proporties tot een ongelooflijke grootte. Ondanks zijn duizelingwekkende lengte is Thunder een hele aanhankelijke hond gebleven, zich bijna niet bewust van zijn grootte. Gezien zijn speelse geest is Thunder bij iedereen geliefd, vooral bij kinderen met wie hij graag speelt.
Zijn lengte verbaast iedereen, inclusief de dierenarts die bij elk bezoek zichtbaar sprakeloos is. “Hij zou geen vlieg kwaad doen. Als je tegen hem schreeuwt, gaat hij zielig in een hoekje zitten met zijn rug naar je toe. We verwennen hem omdat hij zo lief en zo vriendelijk is. Hij probeert op mijn schoot te zitten omdat hij niet beseft hoe groot hij is en zonder het expres te doen, heeft hij me al vaak laten vallen”, legt de eigenaresse uit.
Tijdens het uitlaten wordt hij door voorbijgangers en eigenaren van andere honden vaak voor een paard aangezien. Zijn grootte kan je inderdaad gemakkelijk voor de gek houden. Hoewel zijn lengte mensen kan verbazen die hem voorbij zien lopen, lijkt het geen probleem te zijn voor zijn kleinere soortgenoten. Het enige dat nodig is, is een scheve blik van een mopshond om Thunder achter zijn baasjes aan te laten rennen. Het is erg moeilijk voor de gigant om ontspannen te blijven in het park, waar hij vanwege zijn lengte vaak lijkt te worden "gediscrimineerd" door andere honden.
Maar Thunder gaat niet zomaar bij de pakken neerzitten, en zijn lieve aard maakt niet alleen zijn baasjes gelukkig, maar ook hun kleinkinderen, die niet kunnen wachten om hem in het weekend op te komen zoeken.
De grootte van Thunder is echter niet toevallig: hij komt uit een lange lijn van "gigantische" honden. De vader is in feite winnaar van talloze tentoonstellingen, net als zijn voorouders.
Het personage van Thunder lijkt niet in de voetsporen van zijn vader te treden, omdat hij liever op de bank ligt of in de grote tuin speelt in plaats van te trainen om kampioen te worden op schoonheidswedstrijden: maar kun je het hem kwalijk nemen?
