Noem het geen luiheid of vermoeidheid: het wordt depressie genoemd en het is een voortdurende en stille strijd

Janine image
door Janine

11 Mei 2019

Noem het geen luiheid of vermoeidheid: het wordt depressie genoemd en het is een voortdurende en stille strijd
Advertisement

We horen zoveel over depressie, maar deze psychische nood staat nog steeds onder het sterke stigma van vooroordelen, van het minimaliseren. Meestal geassocieerd met mensen met een minder sterk karakter en meer vatbaar voor zwakheden in relatie tot min of meer traumatische gebeurtenissen in iemands leven, is depressie echter een pathologie die noodzakelijkerwijs moet terugkeren naar het licht van het algemene bewustzijn.

Omdat depressie, ondanks alles en iedereen, geen luiheid is, maar een constante strijd.

via scarymommy.com

Advertisement
Pxhere

Pxhere

Vaak worden degenen die lijden aan deze pathologie, ten onrechte als jammerende en niet erg actief in het dagelijks leven staande mensen gedefinieerd, niet in staat om de verplichtingen van het dagelijks leven uit te voeren met correctheid, mentale helderheid en psychofysische energie. Het is daarom geen toeval dat de meerderheid van de patiënten zich liever "verstoppen" onder de dekens, en de weg van de slaap kiest als medicijn voor angsten, bangheid en pijnen die hen teisteren en waarvan er altijd veel schaamte is om erover te praten. Een echte dagelijkse worsteling met jezelf, tegen je eigen verbrijzelde innerlijke "ik", wanhopig op zoek naar een manier om weer op de been te komen.

Dus als depressie, volgens de meeste mensen, schijnbaar verveling en luiheid blijkt te zijn bij het opstaan, wassen, aankleden en de talloze uitdagingen van de dag tegemoet treden, is dit juist allesbehalve zwakheid.

Advertisement
Pixabay

Pixabay

Depressie is niet eens een gebrek aan vertrouwen of religiositeit, het heeft te maken met onopgeloste innerlijke conflicten, die als een echt getij zijn dat degenen die eronder lijden overweldigt. Veel mensen die luisteren naar de "klachten" van minder sterke mensen doen niets anders dan reageren met een bemoedigend, maar nietszeggend “je zult zien dat het goed komt”, waardoor het psychologische gevoel van eenzaamheid wordt vergroot waardoor deze persoon meer en sneller afglijdt. Maar er is een uitweg.

De concrete hulp van waardevolle mensen, van echte vrienden die elkaar grondig begrijpen, ver van elke vorm van vooroordeel, of hooggekwalificeerde personen in psychologische ondersteuning, zoals de professionele figuren van therapeuten; dit zijn de manieren om eruit te komen. Alleen dankzij hun handen die ons liefdevol vasthouden, kan men langzaam terugkeren om te glimlachen, om weer een innerlijke balans te vinden en een vrede te vinden die al heel lang ontbreekt.

Advertisement