Een klasgenoot wordt onwel: een 15-jarige snel haar te hulp en redt haar, maar wordt geschorst
Van jongs af aan werd ons geleerd wat we moeten doen als we geconfronteerd worden met een persoon in moeilijkheden, oftewel "helpen" of - als we daartoe niet in staat zijn - "om hulp roepen", maar ze hebben ons zeker niet geleerd om de andere kant op te kijken.
Een tiener uit Texas, Verenigde Staten, bevond zich in een soortgelijke situatie en bleef die toekijken: hij hielp een klasgenoot die op de grond was gevallen omdat ze onwel was geworden en - verrassend genoeg - hiervoor van school werd geschorst! Maar laten we bij het begin beginnen en de reden voor deze op zijn zachtst gezegd twijfelachtige beslissing ontdekken.
via DailyMail
De jonge Anthony Ruelas gaat naar de Gateway Middle School in Killeen en werd een dag geschorst omdat hij een klasgenote met een astma-aanval hielp door haar naar de ziekenboeg te brengen.
Toen het meisje klaagde dat ze niet kon ademen, vroeg de lerares de klas om op hun plaats te blijven zitten en kalm te blijven terwijl ze de ziekenboeg e-mailde voor instructies over hoe verder te gaan. "Er gingen enkele minuten voorbij zonder dat iemand mijn vriendin hielp", vertelde Anthony. Dus nam de jongen het initiatief en negeerde hij de instructies van de lerares. Hij stond op, pakte zijn vriendin op en bracht haar meteen naar de ziekenboeg.
De lerares maakte een disciplinaire notitie waarin ze dezelfde feiten uitlegt. Zowel de docente als de directeur hebben de jonge Anthony echter voor een dag geschorst wegens het overtreden van de instructies die de lerares op dat precieze moment van nood had gedicteerd. Eenmaal hersteld, bedankte het meisje Anthony en beweerde zich weinig of niets te herinneren van wat er was gebeurd.
De gebeurtenis veroorzaakte nogal wat opschudding, zodanig dat het instituut een verklaring uitbracht waarin het stelt dat het "de inspanningen van studenten die te goeder trouw handelen om anderen te helpen in tijden van nood, toejuicht". Anthony's moeder heeft besloten om het schooljaar van haar zoon thuis af te maken en hem volgend jaar in een andere instelling in te schrijven: "Ik ben trots op hem voor de manier waarop hij met de situatie omging", zei ze.
Wat denk jij ervan?
