Ze zijn Siamese tweelingzusjes, letterlijk voor het leven verbonden, maar "slechts" één van hen heeft een vriend
Deel uitmaken van een gezin is in de overgrote meerderheid van de gevallen een geluk: de liefde en steun van ouders, broers, zussen en, waarom niet, ook andere familieleden, maakt iemands leven vol en “voldoening gevend". Een zichzelf respecterende familie helpt elkaar altijd, geeft advies, troost en helpt ons om "betere" individuen te worden. Niet alleen ouders, die natuurlijk de hoekstenen zijn, maar ook de figuur van broers en zussen leidt ons op onze reis: zij zijn onze eerste en echte beste vrienden.
Het probleem is wanneer de gehechtheid met hen essentieel en onvermijdelijk wordt. De hoofdrolspelers van dit verhaal houden heel veel van elkaar, maar hun verbintenis gaat verder dan solidariteit en broederschap: ze zijn een Siamese tweeling.
via Dailymail
Lupita en Carmen Andrade, 22 jaar, zijn een Siamese tweeling en daarom zijn het per definitie twee mensen die een groot deel van hetzelfde lichaam delen.
Mocht je het je afvragen, nee, ze kunnen niet gescheiden worden door middel van een operatie: de operatie kan fataal zijn voor een van de twee en daarom gaven ze er allebei de voorkeur aan om vreedzaam en in harmonie met elkaar te leren leven.
De twee meisjes kunnen het heel goed met elkaar vinden, wat minder vanzelfsprekend is dan men zou denken, ze moesten natuurlijk hun evenwicht vinden en “regels” opstellen voor hun leven. Een van de twee zusjes, Carmen, heeft bijvoorbeeld een vriend, maar Lupita niet.
Een beslist delicate situatie die van het paar, of liever van het trio als we ook Daniel, de vriend van Carmen, erbij betrekken. De twee zussen hebben zich echter goed kunnen aanpassen en weten elkaar vooral emotioneel te ondersteunen: "deze vreemde realiteit is eigenlijk prettig, het gaat erom de juiste compromissen te vinden: ik val bijvoorbeeld meestal voor Lupita in slaap, maar als Daniel bij ons thuis is, is dit geen probleem, want ik weet dat ze wakker blijft om met hem te praten, in dit geval is het dus een pluspunt!", legt Carmen uit.
Er zijn echter ook momenten waarop kleine conflicten ontstaan: "het gebeurde dat ik me een beetje terneergeslagen voelde omdat ik meer tijd met Daniel wilde doorbrengen, maar mijn zus vond het niet zo leuk. We proberen elkaar dus tegemoet te komen: Lupita kiest waar we gaan eten of welke activiteit we gaan doen tijdens ons uitje en dus is ze blij met wat ze doet en waar ze het doet, terwijl ik zo de gelegenheid heb om in het gezelschap van mijn Daniel te zijn", voegde Carmen eraan toe.
De twee zussen hebben dus een heel speciale relatie en zijn het bewijs dat er geen onoverkomelijke obstakels zijn als je elkaar in liefde en harmonie ondersteunt.
