Lerares geeft een nier aan haar 5-jarige leerling: ze wil haar een normaal leven geven
Waarom word je onderwijzer? Wat mensen drijft om een carrière als leraar na te streven, is niet alleen de liefde voor hun vak. Degenen die besluiten een deel van hun leven aan het onderwijs te wijden, doen dat heel vaak gedreven door nobeler motieven. Het onderwijzen van een vak is misschien wel het topje van de ijsberg. Veel mensen daarentegen willen hun studenten iets meer geven: waarden, ondersteuning, hulp, ervaring. Een lerares uit Missouri, Robin Mach genaamd, ging met haar liefde voor haar werk veel verder door een jonge leerling te helpen die hulp nodig had.
via goalcast.com
De 5-jarige Kayleigh Kulage werd te vroeg geboren na slechts 26 weken zwangerschap en woog minder dan een kilo. Het kleine meisje bracht 158 dagen door op de neonatale intensive care om voor haar leven te vechten zonder ooit op te geven. Sinds de geboorte wordt Kayleigh elke avond gedialyseerd, een behandeling die mensen met nierfalen ondergaan. Als het niet alle buisjes waren die haar omringen, zou je zeggen dat Kayleigh geen problemen zou hebben: ze huilt nooit en klaagt nooit over pijn, en haar moeder beschouwt zichzelf gelukkig met zo'n baby.
Robin Mach is een vrouw die lesgeeft op de school van Kayleigh, ze kent haar al een aantal jaren en heeft vaak thuis lessen gegeven, waarbij ze met eigen ogen de omstandigheden van het kleine meisje observeerde en de worstelingen die ze dagelijks moet aangaan. De band met Kayleigh werd sterker en sterker en de lerares besloot iets te doen dat het leven van het kind radicaal kon veranderen, waardoor het een normaal leven kon leiden, naar school kon gaan en niet gedwongen werd zich te omringen met buisjes en draden: ze besloot om haar nier te doneren. Na een chirurgische operatie waardoor haar ouders in angst zaten, na dagen van eindeloos wachten - noodzakelijk om het succes van de transplantatie te verifiëren - lijkt het kind nu een nieuw perspectief van het leven te hebben gekregen. Ze zal naar school kunnen gaan, kunnen zwemmen, naar het strand gaan, alles ervaren wat ze nog nooit eerder heeft kunnen doen.
Niet iedereen kan een nier doneren of is bereid dat te doen, maar Robin deed het en - met haar vriendelijke ziel - gaf prioriteit aan het welzijn van een van haar leerlingen. Hoevelen hebben het geluk om zulke mensen te ontmoeten?
