"Ik wil niet dat mijn vader me naar het altaar vergezelt omdat hij zich in een rolstoel verplaatst"
Wat is de grootste droom van een vader op de trouwdag van zijn dochter? Waarschijnlijk die van haar bij de arm nemen en haar vergezellen op de korte reis naar de man die haar echtgenoot zal worden. Een ontroerend, emotioneel moment waar veel vaders en ook veel meisjes over fantaseren. Maar als dit niet gebeurde om een reden die verband houdt met een lichamelijk probleem van de vader, hoe zou de betrokkene het dan kunnen opvatten?
In het verhaal dat we je gaan vertellen, gebeurde er net zoiets. Een vrouw, een dochter, een toekomstige bruid, wilde niet dat haar vader haar naar het altaar vergezelde, alleen maar omdat hij zich in een rolstoel verplaatst. Laten we eens kijken wat er gebeurde.
via Reddit
Op het punt om te gaan trouwen, plaatste de hoofdpersoon van dit verhaal een bericht op Reddit. Uit de eerste regels van de tekst blijkt dat haar vader drie jaar eerder een ernstig ongeluk had gehad waardoor hij in een rolstoel was beland. Het had de hele familie geschokt, maar na verloop van tijd en goede wil accepteerden ze het. Alleen de dochter, de auteur van het bericht, had zich altijd een beetje ongemakkelijk gevoeld bij de pijn van haar vader.
"Soms probeer ik van alles om hem niet te zien. - schreef de vrouw - Het maakt me ongemakkelijk en ik zie hem niet graag lijden. Over een paar maanden gaan mijn vriend en ik trouwen. Hij kan goed opschieten met mijn vader, ze praten vaak en ze mogen elkaar. Ik ben degene die een probleem heeft. Ik heb altijd van mijn trouwdag gedroomd en ik wil dat alles perfect is, maar mijn vader en zijn rolstoel zouden het succes van de ceremonie onder druk zetten. Om deze reden heb ik met mijn moeder gesproken en sprak ik de wens uit om door mijn oom naar het altaar te worden begeleid en niet door mijn vader. Ze was sprakeloos".
Piqsels - Not the actual photo
Haar moeder was na die bekentenis erg boos op haar dochter. Alleen al om zoiets te overwegen, maakte haar woedend en verbitterd.
“Ook mijn tante vertelde me dat mijn vader er kapot van was door mijn verzoek, maar ik heb niets tegen hem. Alleen de passage van de rolstoel zou een verandering in de opstelling van de hele locatie hebben betekend, hij had me niet aan de arm kunnen meenemen of me omhelzen, daarom bedacht ik om mijn oom het in zijn plaats te laten doen.
Flickr/slgckgc - Not the actual photo
Gebruikers die het bericht lazen, waren het erover eens dat ze verkeerd handelt. Hoe kon ze zich voorstellen dat ze haar vader zou opgeven, vooral na wat hij had meegemaakt? "Als je van je vader houdt, hoef je je geen zorgen te maken over zijn verplaatsingen, maar om hem aan je zijde te hebben op de belangrijkste dag van je leven." - zegt iemand, en nogmaals - "Je bent harteloos. Wat je zei en deed heeft hem veel pijn gedaan.” - "Als mijn vader in dezelfde toestand was als de jouwe, zou ik niet alleen hem aan mijn zijde willen hebben, maar ik zou zelf zijn rolstoel voortduwen."
Dit zijn slechts enkele van de opmerkingen die door gebruikers zijn achtergelaten. Hoewel het gebaar niet werd gewaardeerd en gedeeld, waren er ook mensen die de beweegredenen van de vrouw begrepen en vermeden haar opnieuw aan te vallen.
Wat vind jij? Zou jij op dezelfde manier hebben gehandeld?
