Ze weet ruim 26.000 euro per jaar te verdienen door wanhopig te huilen bij begrafenissen
Als je denkt dat je alles al hebt gezien of gehoord, dan heb je het waarschijnlijk mis. Tijden veranderen voortdurend en de nieuwe moderniteiten hebben geleid tot de transformatie van veel sociale conventies en een radicale koerswijziging op de arbeidsmarkt. Maar sommige beroepen zijn onmisbaar en hebben zich duizenden jaren lang verzet tegen de langzame en onverbiddelijke verandering, wat ze "tijdloos" heeft gemaakt.
Zelfs ophouden te bestaan maakt deel uit van het leven en sommige figuren zijn nauw verbonden met dat delicate moment waarop we "geroepen" worden om onze dierbaren een fatsoenlijke begrafenis te geven. Om hen huilen is vanzelfsprekend voor ons, maar er zijn mensen die van wanhoop en overvloedige tranen zelfs hun werk hebben gemaakt...
via Nextshark
manhhai/Flickr - Not the actual photo
Een vrouw uit de provincie Henan verdient tot 200.000 yuan (ongeveer $26.000) voor theatraal huilen en hartverscheurend geschreeuw op begrafenissen van onbekenden!
Ze zit al 20 jaar in dit beroep en heeft verklaard dat ze van haar baan houdt, waarmee ze een huis kon kopen en haar oudste zoon naar de universiteit kon sturen. Deze figuren worden op verschillende manieren gedefinieerd: als "geestaanbidders", "huilers” of “klaagdames” en waren al aanwezig in andere oude culturen.
Het lijkt er zelfs op dat er in het oude Egypte mensen werden betaald om de ernst en pijn van rouw juist te benadrukken door middel van “interpretaties”, waaronder geschreeuw, met vuisten op de grond slaan, ontroostbaar huilen en alles wat op wanhoop zou kunnen duiden. Met een heel specifieke bijzonderheid.
cottonbro studio/Pexels - Not the actual photo
Hoe hoger de "rang" waartoe de overledene behoorde, hoe harder het geschreeuw, gesnik en gehuil moesten zijn!
Deze tradities verspreidden zich vervolgens naar andere culturen en kwamen ook in China terecht. Voor slechts 30 minuten van deze ongewone klus krijgen de beste van deze professionals bijna 40 euro betaald en er is veel vraag naar hun "diensten".
In China lijkt het er zelfs op dat ze een meer "klassiek" tintje geven aan de ceremonie terwijl ze "diepte" toevoegen en tegelijkertijd een bepaalde religieuze en historische connotatie geven. Wat vind jij hiervan?
