Op zijn 30e wil hij niet werken en laat zich onderhouden door zijn ouders: “we kunnen er niet meer tegen"
Als het misschien waar is dat er niet noodzakelijkerwijs een specifieke leeftijd is om een activiteit te doen of een nieuwe ervaring uit te proberen, is het ook de moeite waard om te overwegen hoe bepaalde omstandigheden "de wet kunnen dicteren". Op welke manier? Laten we zeggen dat er altijd een moment is waarop je iets nieuws wilt ontdekken, maar er is een moment in het leven – dat van de volwassenheid – waarin het nodig is om de controle over je bestaan in handen te nemen en op te houden met kinderachtig te zijn.
De hoofdpersoon van dit verhaal is hier absoluut van overtuigd, en haar ergernis bracht haar ertoe zich tot de gebruikers van het internet te wenden op zoek naar een confrontatie en hulp. Het grootste probleem in haar leven is... haar broer. Laten we samen meer over dit bijzondere verhaal te weten komen.
Een moeilijke situatie om mee om te gaan
Het meisje in kwestie schrijft dat ze niet meer weet wat ze moet doen om haar 30-jarige broer van de bank en videogames te verwijderen: “hij doet absoluut niets constructiefs tijdens zijn dagen: hij gaat van zijn bed naar de bank, kijkt TV, speelt urenlang videogames en blijft de hele nacht wakker om domme video's op internet te bekijken. Hij slaapt eigenlijk de hele ochtend en verspilt de rest van de tijd achter een scherm".
Volgens haar ontaardt de situatie steeds verder en zeggen de ouders niets tegen hun enige zoon: "ze stellen hem tevreden, ze laten hem leven dankzij hun spaargeld, ze maken hem nooit verwijten en moedigen hem zelfs niet aan om een baan zoeken”, voegde ze eraan toe, kennelijk uitgeput door een situatie die aan haar knaagt.
Nan haar kant probeerde ze verschillende keren met haar broer te praten, in de hoop hem het te laten inzien, maar het werkte nooit. Daarom richtte ze zich rechtstreeks tot hun ouders, in een poging hen duidelijk te maken hoe ernstig de hele kwestie was en hun ontbrekende interesse. Het antwoord dat ze kreeg, maakte haar woedend...
De woede van de zus en het advies van gebruikers
Freepik - Not the actual photo
"Als wij er niet meer zijn, zul jij voor hem moeten zorgen: onthoud dat hij nog steeds je broer is!", riepen ze uit als reactie op haar klachten. Ongelovig over wat er onder haar hulpeloze blik gebeurt, besloot ze zich tot een bekend online forum te wenden op zoek naar advies over wat te doen.
"Ik ben niet van plan om op een volwassen man te passen, hij is eenvoudigweg onverantwoordelijk: ook zijn gezondheid lijdt onder zijn sedentaire levensstijl en zelfs de dokter heeft hem gewaarschuwd voor de risico's waarmee hij wordt geconfronteerd door meedogenloos aan te komen en een volledig onevenwichtig dieet te volgen”, onthulde de jonge vrouw.
Ze vertelde bovendien dat andere familieleden de jongen aansporen om iets te gaan doen, maar haar ouders niet: zij blijven passief de luiheid en het "verval" van hun zoon steunen. Velen reageerden daarom op dat hulpverzoek door hun gedachten met haar te delen: "hij is niet iemand met een of andere vorm van handicap, als hij nergens zin in heeft, is het niet aan jou om zo'n verantwoordelijkheid op je te nemen", schreef een gebruiker: “je ouders maken een fout door hem altijd zijn zin te geven: door dat te doen zal hij nooit veranderen", schreef een ander. Tenslotte stelde iemand het meisje voor om, wanneer haar ouders overleden zijn, van de erfenis te nemen wat zij verdient en niet achterom te kijken. Wat vind je van deze delicate kwestie?
