De weesolifant dreigde niet te overleven, maar deze vrouw redde haar op tijd: nu zijn ze onafscheidelijk
Hoewel de wereld de verkeerde kant op blijft gaan en nog steeds wordt bevolkt door mensen die steeds minder medelevend en liefdevol zijn, is er nog een zeldzaam voorbeeld van vriendelijkheid dat het hart verwarmt en ons hoop voor de toekomst geeft. Vooral met betrekking tot onze planeet en de andere levende wezens die het bewonen, heeft de mens zich niet op zijn beste manier laten zien en blijft hij tot op heden onherstelbare schade aanrichten met zijn roekeloze acties. Gelukkig zijn er nog mensen die vechten voor het milieu en dieren die in de natuur leven. Roxy Danckwerts bijvoorbeeld richtte een dierenopvang op met een olifantenziekenhuis in Harare, de hoofdstad van Zimbabwe.
via BBC
In 2016 vond Roxy een olifant van enkele dagen oud, verlaten en bang, aan de oevers van het Karibameer. Ze moet haar familie zijn kwijtgeraakt toen ze probeerde een overstroomde rivier over te steken. Het olifantje was bang en ziek en een van de kleinste exemplaren die werden gered door de vereniging van Roxy, want ze woog ongeveer 56 kg. De eerste dagen bracht de vrouw uren bij de olifant door, door zelfs met haar te slapen, om haar vertrouwen te winnen.
Moyo, dit is de naam van de olifant, betekent “hart” en het is in het hart van Roxy dat ze ruimte heeft gevonden met al haar tederheid. Moyo werd ook al snel dol op haar "nieuwe moeder", ze verloor haar nooit uit het oog. Roxy zei dat de babyolifanten constant moeten worden gecontroleerd, dus zet ze elke 2-3 uur, elke nacht, de wekker om op te staan en te kijken hoe het met hen gaat.
Moyo is ondanks het trauma tijdens de eerste dagen van haar leven een gelukkige olifant en een soort ambassadrice van de opvang geworden. Moyo bleef groeien met de daaruit voortvloeiende moeilijkheid van Roxy om haar in huis te houden, maar desondanks blijven de twee samen: Moyo herkent de stem van de vrouw en, niemand weet hoe, ze weet altijd waar ze is.
Het moment waarop "moeder" Roxy haar Moyo moet loslaten, zal ongetwijfeld moeilijk zijn, maar zoals alle ouders wil ze ook alleen het beste voor haar “kind”.
