Vriendin laat haar zoon bij hem achter om boodschappen te gaan doen: ze komt hem nooit meer ophalen
Een kind is een zegen, dat weten we maar al te goed. Wanneer je besluit je gezin uit te breiden en er een op de wereld te zetten, is er geen grotere vreugde en zou je het onmogelijke doen opdat het goed met hem gaat. Toch zijn er gevallen waarin een moeder of vader ondanks de komst van een kleintje in de problemen komt door nieuwe verantwoordelijkheden en besluit letterlijk weg te lopen. Niet dat het het juiste gedrag is, maar de redenen waarom dit gebeurt kunnen talrijk zijn.
Iets soortgelijks gebeurde in dit verhaal, maar gelukkig vond het jongetje in kwestie een speciaal persoon die hem verwelkomde, van hem hield en zijn leven aan hem wijdde. We vertellen je er wat meer over.
via G1.globo
Moisés Costa is een 52-jarige Braziliaanse man die veel mensen ontroerd heeft met zijn gebaar van liefde, begrip en altruïsme jegens een kind dat niet zijn zoon was, maar dat hij als zodanig opvoedde. Onze hoofdpersoon vertelde zijn verhaal en hoe zijn relatie met de jonge 25-jarige Davyd begon.
De man was al een tijdje samen met Davyds moeder, toen ze hem op een dag belde en bekende dat ze zwanger was. Daarna verdween ze voor een lange tijd en hij heeft nooit meer iets van haar gehoord. Moisés wist dat de baby niet van hem kon zijn, ook al was hij er niet zeker van, en hij stond er niet op haar weer te zien.
Nadat de baby was geboren, en toen de baby nog maar 2 maanden oud was, kwam de vrouw terug naar onze protagonist en liet hem er kennis mee maken. "Die dag vertelde ze me dat ze wat tijd nodig had om boodschappen te doen en vroeg me om even op de baby te passen - vertelde hij - ik heb haar nooit meer gezien".
De moeder van Davyd had hem achtergelaten in de handen van een volslagen vreemde, maar ze had geen beter persoon kunnen kiezen, gezien de gang van zaken in de daaropvolgende jaren. Moisés deed een DNA-test om het ouderschap te verifiëren en hoewel zijn vermoedens werden bevestigd, liet hij dat kind nooit meer alleen en werd het zijn zoon.
Helaas vertoonde de kleine na verloop van tijd tekenen van een ernstig hersenletsel dat hem niet onafhankelijk maakte en de moeilijkheden tijdens het opgroeien werden zo groot dat zijn vader besloot zijn biologische vader te zoeken. Omdat hij lange dagen werkte om het gezin en alle zorg die de 25-jarige nodig had te onderhouden en de enige andere persoon die voor de jonge man zorgde zijn 72-jarige grootmoeder was, deed Moisés er alles aan om een ander familielid te vinden die hen kon helpen.
"Ik doe het omdat hij veel aandacht nodig heeft - bekende de man - maar ik zal nooit van hem scheiden. Hij is mijn zoon en ik zal hem nooit aan iemand anders overlaten".
Woorden vol liefde die iets belangrijks aantonen: het gezin is niet alleen biologisch, het gezin bestaat uit degenen die naast ons staan, ons helpen, voor ons zorgen en zelfs zo ver kunnen gaan dat ze onze welzijn boven dat van hun eigen stellen. Precies wat deze geweldige vader deed.
